08 Ιουνίου 2015

Το μεγάλο παζάρι πίσω από τις… αναπάντητες κλήσεις

Περιμένοντας τον… Τσίπρα ή περιμένοντας τους «θεσμούς»; Το πολιτικό γόητρο και το ποιός θα κάνει το πρώτο βήμα πίσω γίνεται το κλειδί για την εξέλιξη, και την τελική έκβαση πια, του ελληνικού δράματος μέσα στα επόμενα 24ωρα.
Μετά από ένα Σαββατοκύριακο υπόγειας φόρτισης, με… αναπάντητες κλήσεις, μηνύματα «απογοήτευσης» και «πυγμής» και εκατέρωθεν – δημόσια τουλάχιστον – ακαμψία, τα ζητούμενα είναι σαφή, όσο και δύσκολα: Μέρκελ, Γιούνκερ αλλά και Ομπάμα κατέστησαν καθαρό, με κάθε τρόπο, ότι περιμένουν νέες προτάσεις από την ελληνική κυβέρνηση – προτάσεις που, στην πράξη, συνιστούν τα περίφημα «ισοδύναμα» για όσα μέτρα περιλαμβάνονται στην πρόταση των δανειστών και η Αθήνα δεν προτίθεται να λάβει. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, δε, αλλά και με βάση όσα δημοσίως είπαν χθες και προχθές ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, τα πρώτα δύο μέτωπα στα οποία φαίνονται έτοιμοι να κάνουν πίσω οι πιστωτές είναι η κατάργηση του ΕΚΑΣ και η υπαγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος στον ΦΠΑ του 23% - υπό την προϋπόθεση, όμως, πάντοτε ότι θα αντικατασταθούν με άλλα μέτρα αντίστοιχης δημοσιονομικής απόδοσης.

ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Τουρκία: Σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα η λίρα

Τουρκία: Σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα η λίρα
Σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο κινείται σήμερα η τουρκική λίρα, καθώς οι επενδυτές αντιδρούν στην προοπτική σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας ή συνασπισμού, μετά την αποτυχία του κυβερνώντος κόμματος AKP να εξασφαλίσει αυτοδυναμία στις χθεσινές εκλογές.Πτώση κατά περισσότερο από 6% κατέγραψε το χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης, ενώ η τουρκική λίρα υποχωρεί απέναντι στο δολάριο και το ευρώ, την επομένη του εκλογών κατά τις οποίες το κυβερνών κόμμα έχασε την αυτοδυναμία υποχωρώντας κοντά στο 40%.

Ο υπερκείμενος αρνητικός καθορισμός της ελληνικής οικονομίας

Ο υπερκείμενος αρνητικός καθορισμός της ελληνικής οικονομίας Μελάς Κώστας Πολύ ορθά η ελληνική κυβέρνηση αξιολόγησε τις συγκεκριμένες προτάσεις των «θεσμών», όπως αυτές διέρρευσαν στον Τύπο, ως «ακραίες» σε επίπεδο πολιτικής μεταξύ «εταίρων» και επιπλέον ατελέσφορες σε οικονομικό επίπεδο. Ομολογουμένως το πλέον ενδιαφέρον θα ήταν η ανάλυση του πρώτου τμήματος του παραπάνω χαρακτηρισμού: πώς δηλαδή «εταίροι σε νομισματική ένωση» πολιτεύονται με τον συγκεκριμένο τρόπο. Όμως μια τέτοιου είδους ανάλυση απαιτεί πολύ μελάνι λόγο του πολιτικού της περιεχομένου.Ας περιοριστούμε λοιπόν στο δεύτερο μέρος του χαρακτηρισμού ο οποίος είναι περισσότερο «αντικειμενικός», δίνοντάς μας τη δυνατότητα να αναφερθούμε με μεγαλύτερη σαφήνεια.

Tο φιλοκουρδικό κόμμα (HDP) ο μεγάλος νικητής των τουρικικών εκλογών - Εισέρχεται στην εθνοσυνέλευση με 12,9% Πιθανότητες σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας εξετάζει το πλέον εξασθενημένο αλλά για 13 χρόνια παντοδύναμο κόμμα του Ερντογάν


Tο φιλοκουρδικό κόμμα (HDP) ο μεγάλος νικητής των τουρικικών εκλογών -  Εισέρχεται στην εθνοσυνέλευση με 12,9%
Μετά το πλήγμα που δέχθηκε στις εκλογές και την απώλεια της αυτοδυναμίας, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) αντιμετωπίζει την πρόκληση του σχηματισμού κυβέρνησης. Το AKP θα εξετάσει τις πιθανότητες σχηματισμού κυβέρνησης μειοψηφίας, έχοντας, πάντως, να αντιμετωπίσει μάλλον... απρόθυμους συμμάχους.

Λονδίνο και Αθήνα

http://www.zougla.gr/assets/images/1713908.jpg
Η Βρετανία είναι μια μεγάλη δύναμη με πυρηνικά όπλα, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και κυρίως πέμπτη οικονομία στον κόσμο. Κάθε σύγκρισή της με την Ελλάδα, που αντιπροσωπεύει το 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, είναι ανεπίτρεπτη. Ομως υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής που ενοποιεί τη διαπραγμάτευση της Αθήνας με την Ευρωζώνη και την πίεση του Κάμερον για αλλαγές που θα του επιτρέψουν να ταχθεί υπέρ της παραμονής της χώρας του στην ΕΕ. Ο κοινός παρονομαστής είναι η επιθυμία της καγκελαρίου Μέρκελ να κλείσουν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και οι δύο εκκρεμότητες ώστε απερίσπαστη να ασχοληθεί πρώτον με την προώθηση της εμβάθυνσης της Ευρωζώνης και δεύτερον με τη σκληρή διμερή διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ της Ενιαίας Αγοράς Βόρειας Αμερικής - ΕΕ, της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ).

Η αποκαθήλωση του σουλτάνου

http://www.alfavita.gr/sites/default/files/styles/imagearthron/public/turkey_0.jpg?itok=wO5aagaQ Οι χθεσινές εκλογές στην Τουρκία αποτελούν το σημείο καμπής στην πορεία της χώρας έπειτα από 13 χρόνια πολιτικής ηγεμονίας του ΑΚΡ και του φυσικού ηγέτη του, Τ. Ερντογάν. Ενός Ερντογάν ο οποίος, ξεκινώντας ως δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, αμφισβήτησε και εξουδετέρωσε το κεμαλικό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, κυριάρχησε πολιτικά, εγκαθιδρύοντας σταδιακά ένα νέο απολύτως ελεγχόμενο καθεστώς.

Το μπρα ντε φερ Γερμανίας - ΗΠΑ

Η σύνοδος του G7 δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια εναρ­κτή­ρια σκληρή δια­πραγμά­τευ­ση Ουά­σιγκ­τον - Βερολίνου για το θεσμικό πλαίσιο μιας ενιαίας αγοράς Βόρειας Αμερικής και ΕΕ
http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20150607/engine/newego_LARGE_t_1101_54511967_type13031.jpg
 Η Γερμανία επείγεται για λύση με την Αθήνα και διευθέτηση με το Λονδίνο καθώς είναι μπροστά της η πιο κρίσιμη διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ από την πτώση του Τείχους το 1989 μέχρι και σήμερα. Το Βερολίνο, που αξιοποίησε την κρίση της Ευρωζώνης για να κυριαρχήσει επί των εταίρων του, είχε γυρίσει δυο φορές την πλάτη του όταν ο Μπους πατήρ και στη συνέχεια ο Κλίντον πρότειναν στην ενιαία Γερμανία να γίνει συνέταιρος στην ηγεμονία (Partner in Leadership) με τις ΗΠΑ. Η Γερμανία των Κολ, Σρέντερ και Μέρκελ είχε βρει έναν καλύτερο ρόλο: με εφαλτήριο μια δεδομένη και αναμφισβήτητη κυριαρχία στην ΕΕ-Ευρωζώνη, να διατηρεί ειδική σχέση και με τη Βόρεια Αμερική και την Ευρασία, να είναι ταυτόχρονα συνέταιρος στην ηγεμονία και του Λευκού Οίκου και του Κρεμλίνου. Στις ΗΠΑ είχαν άλλη άποψη. Αξιοποίησαν το κόστος των επιλογών του Βερολίνου στη διαχείριση της κρίσης για να βάλλουν σταθερά κατά της μονομερούς λιτότητας και της δημοσιονομικής ακαμψίας. Δεν είναι υπερβολή ότι στα πέντε χρόνια της κρίσης στην Ευρωζώνη η μόνη ουσιαστική εναντίωση στο Βερολίνο δεν ήλθε ούτε από το Παρίσι ούτε πολύ περισσότερο από τη Ρώμη και τη Μαδρίτη, αλλά από την Ουάσιγκτον.

Από ήττα σε ήττα

image
«Καινούργιες δημοσκοπήσεις δίνουν 90% του κόσμου να θέλει ρήξη με παραμονή στο ευρώ». Κάπως έτσι είναι, όπως το περιγράφει ο standup comedian Σίλας Σεραφείμ. Η κοινωνική πλειοψηφία αντιμετωπίζει τους εταίρους-πιστωτές ως εχθρική δύναμη, θέλει από την κυβέρνηση αντίσταση και ανυπακοή, αλλά δεν ρισκάρει το κεκτημένο του κοινού νομίσματος γιατί δεν γνωρίζει -και φοβάται- τον άλλο δρόμο.
Είναι αντιφατικό αλλά κατανοητό. Το ελληνικό πρόγραμμα απέτυχε παταγωδώς, την αποτυχία τη συνυπογράφουν το εγχώριο πολιτικό σύστημα.και η τρόικα, επομένως οι “θεσμοί” δεν αποτελούν θετικό πρωταγωνιστή στην ιστορία, ούτε βέβαια τα κόμματα που διαχειρίστηκαν την κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζεται ακόμη ως κομμάτι της λύσης και όχι του προβλήματος, γιατί δοκιμάζεται για πρώτη φορά στην εξουσία και παρόλο που ο λαϊκισμός του τα τελευταία χρόνια αποτελεί μία από τις αιτίες για τις οποίες η χώρα μας είναι η μοναδική στην ευρωζώνη που βρίσκεται σε τόσο κακή κατάσταση.